MIEDŹ - Charakterystyka miedzi

Miedź – mikroelement oddychania. Uczestniczy w rozkładzie cząsteczki wody i wydzielania tlenu w fotosyntezie.

Składnik i aktywator enzymów biorących udział w procesie oddychania. Składnik i aktywator enzymów fotosyntezy. Bierze udział w lignifikacji ściany komórkowej. Współdziała w regulowaniu gospodarki wodnej komórek. Współudział w metabolizmie cukrów 

prostych do skrobi i transporcie asymilatów z komórki.

 U roślin bobowatych niedobór miedzi powoduje zahamowanie brodawkowania.

 Odpowiada za prawidłowe powstawanie i żywotność pyłku zbóż.

 Bierze udział w metabolizmie związków azotowych.

Transport i objawy niedoboru miedzi

Transport miedzi w roślinie – składnik o dobrej mobilności w roślinie. Miedź jest transportowana ze starszych liści do młodszych. Objawy, poza chorobą nowin, najpierw widoczne są na starszych organach.

Na glebach torfowych tzw. choroba nowin – żółknięcie lub bielenie wierzchołków młodych liści zbóż. Liście z czasem stają się wąskie, skręcają się i usychają. Kłosy nie wypełniają się ziarnem.

U roślin dwuliściennych niebieskozielona barwa liści, nekrotyczne plamy.

Więdnięcie i brak turgoru roślin (podobnie jak przy braku potasu).

Choroba nowin – żółknięcie wierzchołków liści zbóż ma miejsce głównie na glebach organicznych.

Z czasem żółknące wierzchołki, szczególnie młodszych liści zbóż skręcają się i zasychają.